+3
katewisienka 25 lipca 2018 22:16
- Tomek, lecimy na Chios?
- A co to?
- Grecka wyspa na Morzu Egejskim, gdzieś na wysokości Cesme- błysnęłam wiedzą z Wikipedii. - Miejscówka, gdzie nie słyszeli o all inclusive... - zakusiłam.
- No to chcę.
No to zaklepałam.



Uprzedzam: to nie był samodzielnie zlepiony wyjazd, więc nie będzie ciekawie dla fanów wyłapywania błędów systemowych, jednak kierunek jest niespenetrowany, a ja lubię takie. I może garść informacji przyda się komuś. Pomysł należał do Itaki, nam pozostało oswoić się z myślą, że zostajemy paxami. I dobrze, bo o istnieniu wyspy nie miałam pojęcia i dopiero szybki research uświadomił mi, że właśnie takiego urlopu chcę. Greckiego na wskroś.



Lot z Katowic odbywał się liniami Astra Airlines ( na F4F brak ich w bazie przewoźników). Śmieszny samolocik z cateringiem na pokładzie i dużym bagażem bardzo nas ucieszył. Wybraliśmy klimatyczny hotelik Aegean Dream, położony ze 300 m od plaży i centrum kurortu.



Przylecieliśmy nocą, miasteczko pogrążone było w głębokim śnie, dopiero rano mięliśmy ocenić jego rozmiar. Okazało się, że potrzebujemy na to pół godziny, bo Karfas to ulica z kilkoma hotelami, 200 m deptaka, dwa sklepy, kilka tawern, wypożyczalnia aut i przystanek. No i git.



Ale mnie Karfas skusiło ładną plażą i lazurowym morzem. Bo mam tak, że plaża i morze raz w roku są konieczne. A tu było wszystko: swojski, prowincjonalny klimat, garstka turystów i my. Żadnej spektakularnej historii, zabytków. Nic, co odwracałoby uwagę od leżenia w cieniu, popijania retsiny i podejmowania ważkich decyzji, gdzie zjeść obiad.



I choć kurort jest niewielki to dylematy odwrotnie proporcjonalne. Jest tu kilka niezłych tawern, a naszą ulubioną stała się niepozorna Ta Katsarolakia na przeciw wypożyczalni. Serwują tam souvlaki, kebaby, sałatki i pity za 3 euro i robi to z uśmiechem sympatyczny właściciel.



Po którymś obiedzie przeskoczyliśmy na drugą stronę ulicy dogadać auta- Micra z pełnym ubezpieczeniem wyszła 64 euro na 2 dni. Następnego dnia wybraliśmy się na północ od Karfas. Chcieliśmy zobaczyć kamienne wiatraki z pocztówek z Chios. Znaleźliśmy je. Stały, bez śmigieł, w trakcie remontu. Małe rozczarowanko.



Podobnie jak stolica, która jak na stolicę przystało ma port, park i zonę handlową, ale o handel chyba się tu nie rozbija. Że w porze sjesty cicho-sza to oczywiste. Tylko, że o 19:00 miasto nadal nie ożyło. Dwukrotnie odwiedziliśmy Chios i dwukrotnie zastaliśmy je uśpione.





Nie poddając się wbiliśmy w głąb pięknego, górzystego interioru. Krętymi drogami wznosiliśmy się w górę z każdym kilometrem. Jechaliśmy obejrzeć bizantyjski kompleks klasztorny w Nea Moni, chyba największy zabytek na wyspie. Chwilę wcześniej nad klasztorem przeszła burza i zmoczyło przeznaczone do wypożyczenia spódnice i chusty. Szorty rzecz jasna nie są miele widziane, więc udało nam się przejść kawałek, zanim zostaliśmy poproszeni o niegrzeszenie. Szkoda. Pozostało przyjąć, że klasztor najlepiej prezentuje się z góry.



Tego dnia zatrzymaliśmy się jeszcze w kilku uroczych, przypadkowych miasteczkach. Popijaliśmy tam kawę, zajadaliśmy się pysznościami i chłonęliśmy od miejscowych rytm wyspy.





Zostawialiśmy za sobą puste plaże i wpół wymarłe wsie aż dobiliśmy do Volissos, uznawanego za jedno z kilku potencjalnych miejsc urodzenia Homera. Położona na wzgórzu wioska ma klimacik, ruiny i potencjał. Niewykorzystany rzecz jasna, bo Homer tak naprawdę to nie wiadomo skąd jest, a kto widział inwestować na wszelki wypadek...



Drugi dzień za kierownicą przeznaczyliśmy na chioskie południe. Najpierw zahaczyliśmy o Armolię, wioskę specjalizującą się w produkcji ceramiki, uroczą i pełną kotów, ale tego dnia celem było Pyrgi.



Słynąca z niezwykłej architektury "malowana wioska" jest siedzibą tradycyjnych Wiosek Mastychskich. Biało-czarne dekoracje zdobią większość tutejszych domów, w podwórkach siedzą Greczynki, po ulicach biegają kocury i dzieciaki. Na ryneczku kafejka okupowana przez panów w każdym wieku tętni życiem. 100% Grecji w Grecji.





Ale każdy stojak z pocztówkami stawia za punkt honoru odwiedzić Mavra Volia, czarną plażę na samym południu wyspy. Pojechaliśmy więc zobaczyć to cudo. Ładna, niemal pusta plaża usypana z grafitowych kamieni spodobała nam się bardzo.



Ale wypatrzyłam jeszcze inną pocztówkę. Na zachód od Mavra Volia zaczynają się klify. Klify ogólnie mnie jarają, bo poza mega widoczkami skrywają zazwyczaj mega plażyczki. Uparłam się, żeby odnaleźć tą ślicznotę z pocztówki i było nie inaczej. Nad plażą Vroulidia jest parking i knajpa z widokiem, że... ooo jejuśku! Jej właściciele przybyli równo z nami. Na piwo trzeba było zaczekać aż schłodzą je tyle co włączone chłodziarki, ale pół dnia w raju jest tego warte. Późnym wieczorem, wypoczęci i zadowoleni wróciliśmy do siebie.





Zadowoleni z dnia i całego wyjazdu, bo wyspa okazała się wakacyjnym rajem. Piękna, ciekawa, niedroga. Na co dzień, pewnie jak na większości greckich wysp są problemy: bezrobocie, trudny dostęp do służby zdrowia i edukacji, a latem upały. Wyspą rządzi garstka bogaczy, którzy decydują o tempie i kierunku rozwoju. A ci ponoć nie chcą tu drugiej Krety. Chcą zachować prowincjonalny, sielski charakter wyspy.



Jak dla mnie to doskonały wybór. Ale jestem tylko paxem. Miejscowi pewnie woleliby tu drugą Kretę, klimatem nie zapłaci się rachunków... Jednak na szczęście dla garstki prowincjonalnych paxów przyjdzie im na to trochę zaczekać :)


Dodaj Komentarz

Komentarze (3)

pinezkiz3city 28 lipca 2018 17:52 Odpowiedz
Wyspa perełka! Ciekawa relacja. Zadziwiająco pusto.
piekara114 29 lipca 2018 16:34 Odpowiedz
Super. Z ciekawości w jakim okresie byłaś i ile kosztowała sama wycieczka (last)?
katewisienka 29 lipca 2018 18:43 Odpowiedz
piekara114Super. Z ciekawości w jakim okresie byłaś i ile kosztowała sama wycieczka (last)?
Naprawdę super, idealnie na reset! Tygodniowy pobyt w terminie 14-21 czerwca, HB, hotel 4* złapałam za ok. 1600 zł/os. I nie last, a first :) Z tego co mówili miejscowi, sezon na wyspie zaczyna się w lipcu i jest tylko ciut tłoczniej.